Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Τα σύνορα του εφικτού

Τα σύνορα, ψάχνουμε, να ορίσουμε του διεκδικήσιμα εφικτού
Πνοή να βρούμε ξανά καθαρή για τη συνέχεια

Πόσες λέξεις,
πόσα άδεια νοήματα,
πόσα γραμμένα φύλλα ημερολογίου…

Είναι μεγάλος ο αγώνας μας και μακρύς.

Να ενώσεις τόσες σκέψεις,
τόσες παράλληλες ελπίδες,
τόσες αδιαμόρφωτες προσδοκίες,
τόσα και τόσα λόγια μέσα σε σκοτάδια αυτόνομα

Μην ξεχαστείς, φίλε μου, μες στις φωνές και τα πλήθη
Σε ποια μυαλά κοιτάζει η κάνη
να ξεμπερδεύει, αν μπορεί, μια και καλή.