Την 1η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας, επέλεξαν οι εργαζόμενοι στα προγράμματα φροντίδας ηλικιωμένων, «Κοινωνική Μέριμνα» και «Βοήθεια στο σπίτι», για την πανελλαδική απεργιακή τους κινητοποίηση. Σε συνάντηση που πραγματοποίησε συντονιστική επιτροπή των εργαζομένων με τον Υπουργό Εσωτερικών Γ. Ραγκούση και τον Υφυπουργό κ. Γ. Ντόλιο, τέθηκαν τα πάγια αιτήματα του κλάδου.
Υπουργός και Υφυπουργός απάντησαν τα εξής:
1. Εφόσον η Ε.Ε. δώσει θετική απάντηση για να καλύψει το 15-20% του κόστους των Δομών μέσω ΕΣΠΑ θα συνεχίσουν οι Δομές το 2011 και πιθανόν μέχρι το 2013. Η απάντηση της Ε.Ε. αναμένεται προς τα τέλη Οκτωβρίου (θεωρείται, ωστόσο, μάλλον, αδύναμο σενάριο γιατί έως τώρα δεν έχει επιτευχθεί η ένταξη στο ΕΣΠΑ). 2. Αν η Ε.Ε. απαντήσει αρνητικά, τότε θα προβλεφθεί στο προϋπολογισμό του 2011 κονδύλι για τις δαπάνες. Στην περίπτωση αυτή, όμως, θα βγει προκήρυξη για την πλήρωση των θέσεων των Δομών μέσω ΑΣΕΠ. |
Στην ουσία, οι υπουργοί προανήγγειλαν τη διάλυση των προγραμμάτων, πετώντας στο δρόμο 4.500 εργαζόμενους και 130.000 ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες που επωφελούνται από το «Βοήθεια στο σπίτι» και την «Κοινωνική Μέριμνα». ...
Η δυσμενής αυτή εξέλιξη συμβαίνει τη στιγμή που έχουν αυξηθεί κατά 10% τον τελευταίο χρόνο οι αιτήσεις ανθρώπων που ζητούν να ενταχθούν στις κοινωνικές υπηρεσίες του προγράμματος, βλέποντάς το σαν «σανίδα σωτηρίας» μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης.
Τα προγράμματα αυτά, ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας δουλειά σε χιλιάδες Κοινωνικούς επιστήμονες (Ψυχολόγους, Κοινωνικούς Λειτουργούς), Νοσηλευτές, Οικογενειακούς βοηθούς και ταυτόχρονα, χαμόγελο και ελπίδα σε χιλιάδες ηλικιωμένους. Η ίδια κυβέρνηση τώρα, αφού κράτησε σε ομηρία εργαζόμενους έως και 8 χρόνια, επιλέγει τη διάλυσή τους, με τραγικές συνέπειες για ανήμπορους συνανθρώπους μας.
Εδώ, κατάντησε, λοιπόν, η χώρα μας. Παλεύουμε να σώσουμε την Ελλάδα και χάνουμε όλους τους Έλληνες… Πλήρης αδιαφορία για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, πλήρης απάθεια για την ανεργία που εκτοξεύεται στα ύψη.
Το μνημόνιο, κύριοι υπουργοί, το υπογράψατε τελικά για να μας «σώσετε» ή για να μας αποδεκατίσετε; Γιατί σε λίγο, πιστέψτε με, δε θα υπάρχουν Έλληνες για να υπόσχεστε τη «σωτηρία» τους…
Επέκταση και ενίσχυση χρειάζεται ο θεσμός του «Βοήθεια στο σπίτι» και όχι κατάργηση. Ιδίως, σε τέτοιες κρίσιμες ώρες που περνά η χώρα μας, πρέπει να ενισχυθούν οι ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.
Τι λένε, τώρα, οι Δήμαρχοι ανά την Ελλάδα, που σε κάθε προεκλογική τους «καμπάνια» «καμάρωναν» για τη δράση του «Βοήθεια στο σπίτι»; Ήταν, απλώς, ο βατήρας τους για την κατάκτηση της εξουσίας;
Ας κοιτάξουμε, επιτέλους, πίσω από τους αριθμούς του μνημονίου… Ας δούμε, στα μάτια τον εργαζόμενο, τον ανήμπορο, τον μοναχικό ηλικιωμένο και ας βάλουμε ένα φρένο στις απάνθρωπες αποφάσεις…
Αναδημοσίευση από το www.epikairo.gr
