Της Χαρούλας Καραμπίδου
Η Έλλη Φρεγγίδου είναι ψυχολόγος, με μεταπτυχιακά στη Μεγάλη Βρετανία. Εργάζεται στην κοινωφελή επιχείρηση του δήμου Κιλκίς και συντονίζει το σχολείο γονέων. Συνεργάζεται με φορείς της περιοχής μας και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και μελέτες . Διακρίθηκε σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς ποίησης.
Είναι αρθρογράφος, blogger (fregidou.blogspot.com), έχει τη δική της ιστοσελίδα (psyxotherapy.gr) και πολλούς φίλους στο facebook. Η Έλλη Φρεγγίδου την περασμένη Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, με συγκίνηση και σεμνότητα παρουσίασε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Από στέγη σε στέγη». Η δημόσια βιβλιοθήκη του Κιλκίς γέμισε από ανθρώπους που την εκτιμούν, σε μια ζεστή ατμόσφαιρα όπου τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου προορίζονται για την ενίσχυση του έργου του Ερυθρού Σταυρού.
Την εκδήλωση προλόγισε η εκπαιδευτικός και ζωγράφος Αθηνά Τσιρίκα που φιλοτέχνησε και το εξώφυλλο του βιβλίου. Με λόγια θερμά μας σύστησε τη φίλη της Έλλη ενώ στο ίδιο συναισθηματικό κλίμα συνέχισε και ο καθηγητής Θεόφιλος Γουλτίδης για να μας εισάγει στον κόσμο των λέξεων και των συναισθημάτων, της ευαισθησίας και της ελπίδας που ανιχνεύονται στα ποιήματα της παλιάς του μαθήτριας. Και για να μας θυμίσει ότι «σ’ έναν κόσμο φθοράς και κρίσης, η ποίηση παραμένει άφθαρτη».
Οι αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχής, τα αδιέξοδα, οι αναζητήσεις και οι ανάγκες της, περνούν από το συναισθηματικό φίλτρο της ποίησης. Έτσι αμβλύνονται και δεν προκαλούν ασφυξία. Ο χώρος και ο χρόνος. Η σιωπή και η κραυγή. Η λήθη και η μοναξιά. Το ταξίδι και η αλλαγή. Η αναμονή και η αγάπη. Η απραξία και η αντίσταση. Η λύπη και η αισιοδοξία. Όλα συνυπάρχουν γαλήνια.
Η ίδια είπε:« Δεν είχα διανοηθεί πως θα στεκόμουν μπροστά σε κόσμο για να παρουσιάσω τα ποιήματά μου.» Και όμως μοιράστηκε με το κοινό εσωτερικούς ψιθύρους, ανησυχίες και στοιχεία βιωματικά. Χωρίς αμηχανία. Αλλά αντίθετα με απόλυτη συνειδητότητα λες και τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλοι αυτοί οι στίχοι να βγουν από τα συρτάρια, να γίνουν ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή, κοινό κτήμα.
Αφιερώνει το βιβλίο στους γονείς της γιατί έζησε ελεύθερη, έκανε λάθη και έμαθε. Για την Έλλη Φρεγγίδου, η ποίηση είναι ένα πρίσμα που διαστρεβλώνει γλυκά τα πράγματα. Ή σύμφωνα με τον ποιητή Αργύρη Χιόνη: «Ποίηση είναι ένα ζαχαρωμένο βότσαλο. Όταν πας να γλυκαθείς σπας τα δόντια σου».
Δύο φράσεις της με ακολουθούσαν φεύγοντας από την εκδήλωση: «Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος. Θα τα αλλάξουμε τα πράγματα».
Η Έλλη Φρεγγίδου είναι ψυχολόγος, με μεταπτυχιακά στη Μεγάλη Βρετανία. Εργάζεται στην κοινωφελή επιχείρηση του δήμου Κιλκίς και συντονίζει το σχολείο γονέων. Συνεργάζεται με φορείς της περιοχής μας και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και μελέτες . Διακρίθηκε σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς ποίησης.
Είναι αρθρογράφος, blogger (fregidou.blogspot.com), έχει τη δική της ιστοσελίδα (psyxotherapy.gr) και πολλούς φίλους στο facebook. Η Έλλη Φρεγγίδου την περασμένη Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, με συγκίνηση και σεμνότητα παρουσίασε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Από στέγη σε στέγη». Η δημόσια βιβλιοθήκη του Κιλκίς γέμισε από ανθρώπους που την εκτιμούν, σε μια ζεστή ατμόσφαιρα όπου τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου προορίζονται για την ενίσχυση του έργου του Ερυθρού Σταυρού.
Την εκδήλωση προλόγισε η εκπαιδευτικός και ζωγράφος Αθηνά Τσιρίκα που φιλοτέχνησε και το εξώφυλλο του βιβλίου. Με λόγια θερμά μας σύστησε τη φίλη της Έλλη ενώ στο ίδιο συναισθηματικό κλίμα συνέχισε και ο καθηγητής Θεόφιλος Γουλτίδης για να μας εισάγει στον κόσμο των λέξεων και των συναισθημάτων, της ευαισθησίας και της ελπίδας που ανιχνεύονται στα ποιήματα της παλιάς του μαθήτριας. Και για να μας θυμίσει ότι «σ’ έναν κόσμο φθοράς και κρίσης, η ποίηση παραμένει άφθαρτη».
Οι αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχής, τα αδιέξοδα, οι αναζητήσεις και οι ανάγκες της, περνούν από το συναισθηματικό φίλτρο της ποίησης. Έτσι αμβλύνονται και δεν προκαλούν ασφυξία. Ο χώρος και ο χρόνος. Η σιωπή και η κραυγή. Η λήθη και η μοναξιά. Το ταξίδι και η αλλαγή. Η αναμονή και η αγάπη. Η απραξία και η αντίσταση. Η λύπη και η αισιοδοξία. Όλα συνυπάρχουν γαλήνια.
Η ίδια είπε:« Δεν είχα διανοηθεί πως θα στεκόμουν μπροστά σε κόσμο για να παρουσιάσω τα ποιήματά μου.» Και όμως μοιράστηκε με το κοινό εσωτερικούς ψιθύρους, ανησυχίες και στοιχεία βιωματικά. Χωρίς αμηχανία. Αλλά αντίθετα με απόλυτη συνειδητότητα λες και τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλοι αυτοί οι στίχοι να βγουν από τα συρτάρια, να γίνουν ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή, κοινό κτήμα.
Αφιερώνει το βιβλίο στους γονείς της γιατί έζησε ελεύθερη, έκανε λάθη και έμαθε. Για την Έλλη Φρεγγίδου, η ποίηση είναι ένα πρίσμα που διαστρεβλώνει γλυκά τα πράγματα. Ή σύμφωνα με τον ποιητή Αργύρη Χιόνη: «Ποίηση είναι ένα ζαχαρωμένο βότσαλο. Όταν πας να γλυκαθείς σπας τα δόντια σου».
Δύο φράσεις της με ακολουθούσαν φεύγοντας από την εκδήλωση: «Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος. Θα τα αλλάξουμε τα πράγματα».
Αναδημοσίευση από το gnomikilkis.blogspot.gr
