Τράβηξα μια κλωστή

Τράβηξα μια κλωστή απ’ το πουλόβερ μου

για να κρατάς

Να μπορώ κι εγώ να ρίξω το σφάλμα

για τη γύμνια μου

………………………….

Τί να πλέκεις άραγε…

Ποιόν να σκεπάζεις στα θαλασσί

Κι εγώ

Πώς να αρχίσω ξανά,

βελονιά-βελονιά,

το κουβάρι

Πονέσανε τα μάτια μου,

τόσα και τόσα χρόνια,

να ράβω και να ράβω

-ακούραστα-

Λες και γι’ αυτό

μονάχα

υπήρξαν

οι κλωστές

τα κουβάρια

τα χρώματα

Για να μπορώ
ξανά και ξανά

να μιλώ

για σένα.