Τρίτη 27 Απριλίου 2021
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020
Ο χωρισμός, η συνεπιμέλεια και η ευτυχία του παιδιού μου
«…είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε.
Για το καλό μου, για το καλό μου,
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου…»
(Για το καλό μου, 1986, Γιάννης Μηλιώκας)
Τους τελευταίους μήνες είναι έντονη η συζήτηση γύρω από το ζήτημα της συνεπιμέλειας και το επερχόμενο νομοσχέδιο που την αφορά. Εκατοντάδες μπαμπάδες αλλά και (λιγότερες αναλογικά) μαμάδες αναμένουν γεμάτοι αγωνία και προσδοκία τις αλλαγές που θα επιφέρει η συνεπιμέλεια στη γονεϊκή εμπλοκή της ανατροφής του παιδιού μετά από ένα διαζύγιο.
Όλα τα χρόνια της δουλειάς μου με ζευγάρια, συνειδητοποιώ πως το ζήτημα που τα απασχολεί περισσότερο από όλα σε ένα διαζύγιο είναι η ανατροφή, η επιμέλεια και η διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.
Βέβαια, με μεγάλη μου λύπη, συνειδητοποιώ, συχνά, πόσο πιθανή είναι η εργαλειοποίηση των παιδιών από τον έναν ή και από τους δύο γονείς στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εύνοιά τους, την επιμέλεια σε ένα δικαστικό αγώνα ή ακόμα και για να ικανοποιήσουν τα εγωπαθή κίνητρά τους και να εκδικηθούν τον έτερο γονέα. Έτσι, σύνηθες φαινόμενο είναι πια οι μακροχρόνιες διαμάχες, εντός και εκτός δικαστικών αιθουσών, για να αποδειχθεί η ανικανότητα και η αναξιότητα του άλλου γονέα να φροντίσει τα παιδιά.
Ώρες ώρες, αναλογίζομαι μια συνηθισμένη έκφραση των γονέων όταν συμβουλεύουν το παιδί τους ή όταν επεξηγούν τις προθέσεις τους: «για το καλό σου…». Εκείνες τις στιγμές (ή καλύτερα τα χρόνια) ενός συγκρουσιακού διαζυγίου, εκείνες τις στιγμές της προσπάθειας αποδόμησης του ρόλου και της θέσης του πατέρα ή της μητέρας του παιδιού του, ο γονιός έχει ενδεχομένως την (ψευδ)αίσθηση πως δρα «για το καλό του».
Ποιο είναι, όμως, αλήθεια, «το καλό του»; Είναι, άραγε, να βλέπει τους γονείς του να εκτοξεύουν κατηγορίες ο ένας στον άλλον, να υποτιμούν και να διαβάλλουν τον άλλο γονέα, να χάνουν οι ίδιοι την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό τους;
Πολλές φορές, είναι ανθρώπινο, σε ένα χωρισμό να νιώθουμε απόρριψη, πικρία, ματαίωση, θυμό… Δεν είναι, όμως, διόλου ανθρώπινο, ο αποδέκτης όλων αυτών των αντιδράσεων να γίνεται το παιδί μας. Κατανοώ το πόσο δύσκολο είναι να στηρίξω τις επιλογές και τη θέση ενός ανθρώπου, που με πλήγωσε, που κάποτε ήταν σύντροφός μου και που σήμερα δεν μπορούμε πια να είμαστε μαζί.
Είμαι, όμως, γονιός δια βίου, κάτι που δεν ισχύει στις συντροφικές και συζυγικές μας σχέσεις.
Σε ένα χωρισμό, σκεφτείτε πρώτα από όλα τι χρειάζεστε. Αναλογιστείτε τα κίνητρα των ενεργειών σας, φροντίστε να διαχειριστείτε με συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία το θυμό ή τη θλίψη σας. Σε διαφορετική περίπτωση θα χάσετε τόσα όμορφα χρόνια από το μεγάλωμα του παιδιού σας και θα επιδράσετε, ενδεχομένως, καταστροφικά στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξή του.
Αναφορικά με το φλέγον θέμα της συνεπιμέλειας, δεν είμαι βεβαία αν θα καταφέρει να επιλύσει θέματα μεταξύ των γονέων ή να θέσει επιπρόσθετα εμπόδια για τα παιδιά. Για μένα τη συνεργασία και τη συνεννόηση δεν την κάνουν οι όροι και οι δικαστικές αποφάσεις αλλά οι ώριμοι γονείς.
Για το λόγο αυτό, η πολιτεία θα ήταν χρήσιμο να συστήσει υποχρεωτική διαδικασία συμβουλευτικής γονέων, ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις μη συναινετικών διαζυγίων. Γιατί τα προβλήματα και η ασυνεννοησία μπορούν να επιλυθούν μονάχα με διάλογο και συνεργατικότητα.
Αναγνωρίζω ξεκάθαρα και αποδέχομαι την ανάγκη του κάθε γονιού για ίσα δικαιώματα στην ανατροφή αλλά και στην επικοινωνία με το παιδί του. Η συνεπιμέλεια, όμως, δεν μπορεί να παρερμηνευθεί και νααποτελέσει μια πράξη «ρεβανσισμού» του ενός προς τον άλλο αλλά μια προσπάθεια να λειτουργήσουμε με συναίνεση, με μοναδικό σκοπό την πρόοδο, την ευημερία και την ευτυχία του παιδιού μας. Κι αν αποφασίσουμε, κάποτε, να τη διεκδικήσουμε τη συνεπιμέλεια, έχει σημασία να αναρωτηθούμε για τους λόγους και τα κίνητρά μας.
Δομείστε μια υγιή σχέση με τα παιδιά σας, μια σχέση ανοιχτής και ειλικρινούς επικοινωνίας. Κι αν πραγματικά δεν μπορείτε να είστε βοηθητικοί απέναντί τους σε έναν χωρισμό, μη γίνεστε τουλάχιστον επιζήμιοι.
Έλλη Φρεγγίδου, M.Sc.
Ψυχολόγος Α.Π.Θ.
21ης Ιουνίου-Αθ. Τσούντα
Τηλ. γραφείου: 2341027014, κιν: 6946081649
e-mail: elli_kilkis@yahoo.gr
www.psyxotherapy.gr / frengidou.blogspot.com
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018
Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή της Έλλης Φρεγγίδου με τίτλο «Παύση τετάρτου»
Στα τέλη Νοέμβρη κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία η νέα ποιητική συλλογή της κιλκισιώτισσας ψυχολόγου και ποιήτριας Έλλης Φρεγγίδου από τις εκδόσεις Κέδρος, με τίτλο «Παύση τετάρτου».
Η συλλογή, τρίτη κατά σειρά για την ποιήτρια, έχει κατακτήσει το Α’ Βραβείο του 21ου Ποιητικού Διαγωνισμού «Κούρος Ευρωπού» της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας ΤΕΧΝΗ του Κιλκίς.
Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο.
Ομάδα συζήτησης: «Γίνομαι γονιός: μεγαλώνοντας τον εαυτό μου...»
Το Κιλκίς χρειάζεται τους άξιους και όχι τους φιλόδοξους
Πώς άραγε θα καταφέρουν όλοι αυτοί να προσελκύσουν τη νεολαία μας και να την πείσουν να τους δώσει την πολύτιμη ψήφο; Δε θα την πείσουν. Κι αυτό γιατί με την παρούσα κατάσταση, είναι πολύ πιθανό, η νεολαία μας να στρέψει για άλλη μια φορά την πλάτη σε όλες αυτές τις υποψηφιότητες με τις «παλιακές» αντιλήψεις. Κι έτσι, για άλλη μια πενταετία, θα εκλέξει το Δήμαρχο της πόλης μας η γιαγιά που την έφεραν στο εκλογικό κέντρο με το αναπηρικό καροτσάκι.